Internet visser!!!

Vandaag weer de verplichte vrijdag-vrijaf dag, niet dat ik er iets op tegen heb hoor!
Ze kunnen mij niet genoeg van die verplichte dagen geven, zo kunnen we er tenminste lekker op uit.
Lekker met je hengel langs de waterkant struinen. Vanochtend maar eens wat kilometers maken en kijken waar ik uit zou komen. Het was me het ritje wel, uiteindelijk kwam ik op een voor mij een nieuwe stek.
Ze hadden daar de kanten nog maar pas schoongemaakt, want alles hadden ze op een bepaald punt verzameld.
Maar voor het verzamelpunt van het riet en daar voorbij lag voor mij het water open, en dus kon ik daar mooi de boel goed afwerpen, het is een stuk met potentie en zag er goed uit. De eerst worpen gingen te water, en vol vertrouwen werden de kanten goed afgevist. Na een klein kwartier dient de eerst losser zich aan en dan groeit de hoop dat dit wel eens een heel goed stuk water kan zijn. Nog maar wat worpen, maar de losser toon geen interesse meer, dit was een eenmalige actie. Dan ineens  "Prrttt pufpuf Prrtt Puf puf puf prrt Puf puf puf. '' DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN; of de duvel er mee speelt. Denk je een lekker rustig dagje vissen voor de boeg te hebben, maar dan komt er ineens een rietkantenknipper door de sloot heen baggeren. De stuurman van dit piratenschip moet me hebben zien vloeken, want hij durft mij niet aan te kijken en een beetje  verscholen onder zijn pet vaart de  PIET PIRAAT verder. Dit moet natuurlijk altijd gebeuren als ik aan het vissen ben en net een nieuwe stek heb gevonden. Ze waren dus nog niet klaar met de rietkanten. Kunnen ze dit nou nooit eens op een ander moment plannen? Voortaan bel ik eerst de burgemeester eens op van de plaats waar ik op mijn vrijaf-dag wil gaan vissen. Dan kunnen ze er eens rekening mee gaan houden dat ik die dag kom en geen rare activiteiten plannen op die dag. Ik ga toch maar door met de visserij, want om nu al weg te gaan zie ik ook niet echt zitten. Er worden nog wat meters afgelegd, maar het is gebeurd hier op deze stek. Het zag er allemaal zo veelbelovend uit hier.

Op de terugweg komen er net twee dames en een jongeman een hek uitlopen. De jongeman roep mij een paar keer toe: "Internetvisser, kijk dat is een internetvisser." Ik draai mij lachend om , ik begin toch al redelijk bekend te worden met mijn Blog, ze herkennen me al in elke uithoek van het land. Maar volgens mij was dit Robin snoek die ook een Blog heeft. Toch wel grappig zulke momenten, even later nog een voorbijganger, ditmaal met de vraag of ik al wat gevangen heb. Dan volgt nog het verhaal dat er snoek genoeg zit. Maar vandaag is dit zeker niet het geval, ik kom nog wel een keer terug. Dan naar de volgende stek; kijken of hier wat te halen is. Deze stek breng ik net als Sinterklaas en Zwarte Piet elk jaar ook een bezoek, en meestal ook nog in dezelfde periode. Kijken of hier nog een leuke rakker zit. De eerste worpen gaan over het water, ik heb een aanbeet al in gedachten, maar er gebeurt weinig tot niets, en dit terwijl er hier toch altijd wel zeker twee moeten zitten. Dan nog maar een worp, weer niets, dan schuif ik maar een stuk door. Nu doe ik schuin naar dezelfde plek nog een worp en dan volgt er een kolk en ik had ook het gevoel dat ik iets haakte. Nog maar een worp over dezelfde plek en dan is het Bammes en hangen die hap; recht in de pan. Na een korte dril kan deze rakker op de foto en bijgeschreven worden in het grote snoekenboek. 70 cm.

Ik begon alweer een beetje te twijfelen over deze stek, maar een beetje doorzetten doet wonderen. Vlug gaat het snoekje weer te water en de volgende worp gaat nu schuin naar links en weer Bammes. Zo gaat ie goed, zo gaat ie beter, weer een snoek van 57 centimeter, en hupsakee in de pan!

Het is eindelijk weer eens raak maar eigenlijk te snel, dit kan wel weer eens een domper worden als het zo vlug achter elkaar gaat. Elke goede snoekvisser heeft last van de gedachte dat het de rest van de dag dan wel eens hopeloos kan zijn! maar we zitten niet bij de pakken neer, we gaan stug door en even later heb ik nog een losser. Wat je een losser kan noemen,  eigenlijk meer een misser die net de haak raakt. Poging twee doet hem langs het aas schieten. Dan laat ik het voor wat het is en ga verder. Ik pak hem op de terugweg wel. De rest van de stek wordt nog even goed afgevist, maar ik krijg niets meer van graat aan de haak. Dan maar weer terug En dan opeens: BRrrrr Broem broem brrrr Broembroem. Wat nu weer? Staat er weer precies op de plek van de losser aan de overkant een tankwagen van de gemeente zijn tank te vullen met water uit de sloot. "DUIZEND BOMMEN EN ALLE TANKWAGENS NOG AAN TOE!'' Waarom hier? Waarom nu en weer op mijn stek? Het is dat ik te weinig Busters heb, anders had ik met de Buster een gat in die tankwagen gegooid. Dan maar mompelend en met allerlei verwensingen richting de auto even een broodje eten, een slokje cola en een sigaret en op naar de volgende stek. Na een kort ritje ben ik op de volgende stek in een mooi dorpje met mooi water waar de snoek zeker moet liggen opgestapeld. Vlug de auto een plekje geven en werpen maar. Vier worpen duurt het hier op deze steken en dan: "Goedemorgen meneer." Schrikkerig kijk ik achterom, een wat oudere man vraagt of ik mijn vergunning bij me heb. Daar gaan we weer, ik weet dat ik hier niet mag vissen, maar waarom hier controle en waarom vandaag, nu ik het toch al zo moeilijk heb. Gelukkig is het geen politie, anders kost het weer geld. Ik geef de man alle papieren die ik bij me heb. De man antwoordt: "U heeft niet de goede papieren bij u." Ik antwoord met een onschuldige blik: "Oh, is dit niet van de AUHV? Ik dacht toch zeker dat dit van de AUHV was." De man antwoordt: "U zit toch wel een eind uit de richting." Ik antwoord de man met: "Ik kan echt door de bomen het bos niet meer zien met al die verschillende verenigingen." Hierin geeft hij mij gelijk, hij heeft er zelf ook last van. Ik word vriendelijk gevraagd om de spullen te pakken en zonder verdere ophef verlaat ik dan ook deze stek. Ik ga maar eens naar een andere stek kijken of daar wat te halen valt. Nu kom ik op de stek waar ik begin dit jaar de snoek van 108 cm in de pan kreeg, maar deze stek is de stek niet meer die het was; bijna geheel leeggeplunderd en afgestroopt, maar je weet maar nooit. Echt geheel leeg vissen kun je zo'n water ook niet. Er zal altijd nog wel een rakkertje blijven rondzwemmen. De worpen gaan weer het water over en goed word de boel afgevist. Een stuk verderop zie ik twee vissers en wat dobbers in het water. "POLEN, BULGAREN, HONGAREN, HALVEGAREN! DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN. Het zal toch niet waar zijn hé? Ik vis nog even door, want daar zie toch weer een snoek jagen. En vlak nadat ik de Buster uit het water til volgt een kolk. Ik doe gauw nog wat worpen, maar er is geen interesse meer in de Buster. Dan maar eens poolshoogte nemen en ik ga richting de twee vissers. Dan zie ik dat het gelukkig geen buitenlandse vistoeristen zijn, maar het is RonyDog van het roofvisforum die met een vriend aan het doodaas vissen is. We maken even een praatje en tijdens het gesprek mist RonyDog nog een snoek, dat krijg je nou als je vissers van hun werk afhoudt. Na het korte gesprek ga ik maar weer verder, maar er is geen snoek te vinden en dus ga ik naar de volgende stek. Nu eens kijken of hier nog wat te verschalken is; er moeten toch nog wat snoekjes bij. Met dit aantal mag ik niet thuiskomen, dan is er echt te weinig gevangen om alle monden te voeden en zullen we wel eens kunnen verhongeren. Een complete woonwijk wordt afgevist en dan echt op het allerlaatste stuk is het eindelijk weer vis in de pan: 54 cm kan weer worden bijgeschreven .

Nu ga ik maar eens naar de stek der stekken, de stek waar ik al 6 x dezelfde snoek heb gemist en die Andy een aantal weken geleden voor mijn neus wist weg te kapen. Kijken of het nu wel lukt. Een paar worpen, en weg Buster; spontaan zie ik hem op de bodem verdwijnen. Niet zo erg, deze had toch al waterschade. Even in de doos neuzen, maar geen Buster meer in The BOX, dit is shit, vette shit.
Wat gaan we nu aan de speld knopen? Zoveel heb ik niet bij me; een Striker, een Max, een Vana, maar deze aasjes ga ik er echt niet aan knopen. Te duur, stel dat deze in een boom belanden. Dan de Spro Swimbait er maar aan. Dit is ook wel een prijzig aasje, maar het moet maar! De eerste worp en gelijk Bammes! Een leuk rakkertje inhaleert de Swimbait en spuugt hem gelijk weer uit en heeft er voor de rest ook geen zin meer in. Dan een ander stukje; ook hier heb ik al een paar keer een bepaalde snoek gelost en het wordt tijd dat die eens op de kant komt. Weer een worp en weg Swimbait. Ook die valt spontaan van de speld die bij het binnenhalen open staat. ''DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN", weer een aasje van goede kwaliteit op de bodem geparkeerd. De speld maar eens goed bijbuigen, maar wat gaan we er nu aan knopen, nu zitten er nog een paar Rapala J13 aasjes in de Box, laten we die er maar aan doen. Veel te licht natuurlijk, zeker voor een jerkbait hengel, maar ik moet toch wat. De eerste worpen zijn echt prut. Waar ik de J13 wil hebben komt hij niet. Even de lijnafgifteknop losser zetten. Dit werkt wel, maar niet echt optimaal. Rare worpen krijg je met dit te lichte aasje, maar het moet er maar mee door. Dan beland ik op de stek van de vaak geloste vis, en dan Bammes en hangen die hap. 56 cm in de pan en in de boeken.

Dan naar de overkant naar de snoek die mij al heel vaak te slim af is geweest, kijken of hij zin heeft in een J13. Worpen gaan richting de plek waar hij zou moeten zitten, maar het bereik met de J13 is niet toereikend. Daarom probeer ik wat dichterbij te komen voor nog een worp. Nu heb ik het gevoel dat ik een tak haak, maar een grote stofwolk zie ik achter de J13 aan gaan. Ik heb hem dus toch weer gehaakt en meestal heeft deze rakker er dan echt geen zin meer in. Dan nog een paar worpen en helemaal niets. Ik moet en zal hem hebben. Normaal geef ik het nu op bij deze snoek, maar ik doe toch nog een worp en dan weer Bammes en hangen. Eindelijk mag deze slimmerd op de kant, Eindelijk heeft  de meester gewonnen. Even meten levert 73 cm op. Het is inderdaad dezelfde snoek die Andy een paar weken geleden voor mijn neus heeft weggekaapt en het is dezelfde die ik al zo vaak heb moeten lossen.

Hierna houd ik het voor gezien. Het is weer mooi geweest voor vandaag. Het was een lange en mooie, maar zeer moeizame dag met toch een redelijk resultaat. Nu maar eens kijken of er zondag wat Busters in de aanbieding zijn, al mag ik niet klagen met de J13; een aasje dat altijd wel goed zijn werk doet. Eigenlijk ook wel een aasje dat een stuk beter werkt als een Buster. Maar het vissen met Jerkbaits is fijner voor mijn gevoel, maar misschien toch wel weer eens iets om maar weer eens te doen; vissen met de spinhengel en een J13 aan de speld. Of voor de volgende keer eens met dood aas is ook een optie en zeker wel eens de moeite waard. Nu naar huis eten koken!

Het recept van vandaag is:
Worteltjes, aardappels en een varkens filétlapje met Provenciaalse kruiden.
Dit kan echt iedereen
Aardappels schillen, dan zoveel water dat ze net niet onder water staan een en een beetje zout.
Dan de wortels even schoon boenen, niet teveel water een beetje zout en suiker.
Nu eerst de aardappels aan de kook, dan de wortels 20 minuutjes en de laatst 5 minuten de filétlapjes  bakken in een koekenpan met boter. Dan als de wortels zijn afgegoten nog wat vloeibare boter er over en klaar is kees. Dit is echt een maaltijd voor de roofvisser. Waarom wortels zijn goed voor je ogen?
Je ziet vaak roofvissers die geen snoek vangen, dit komt omdat ze niet zien waar ze zitten en ze hebben waarschijnlijk te weinig wortels gegeten in hun roofvissersleven!
Dus zeker niet denken "wat een eenvoudig recept", alles heeft zijn nut!
Smakelijk eten !!

Op naar een volgend avontuur!!

Puin ruimen!!!

Vandaag is het zondag en eigenlijk een mooi dagje om te gaan snoeken, maar er zijn ook andere dingen te doen! De viskamer is eigenlijk een grote puinhoop; al het aas dat voor de vistrip naar Ierland was gebruikt ligt op een hoop en de railsjes aan de muur waar het normaal aan hing zijn bijna leeg.
De plek waar de verhalen voor het blog worden geschreven is ook aan een opruimbeurt toe.
Dus er is werk zat! Maar een middagje vissen zou toch wel lekker zijn en het weer is er uitstekend voor. Ze voorspellen storm. Hier waait het in ieder geval al hard genoeg en zo zal het ook aan de waterkant zijn.
Ik ga toch eerst de zooi even opruimen. Ik begin beneden bij de Bloghoek, dit is binnen een kwartier aan de kant en het ziet er weer strak uit!

Dan op  naar de viskamer. Deze heeft ook een opruimbeurt nodig; het aas mag weer worden opgehangen, want je kunt door de aasjes het water niet meer vinden. Dus opruimen die handel, maar tijdens deze opruimsessie begint het toch weer te kriebelen: ik moet er op uit! Dit stormachtige weer kun je niet zomaar voorbij laten gaan, dit is het weer waarbij de rovers jagen! Vlug even de kunstaasdoos nalopen of er genoeg van het één an ander in zit. De Busters beginnen een beetje op te raken, maar voor vandaag zijn er zeker nog voldoende. Ik pak vanmiddag maar eens wat water dicht in de buurt, eens kijken wat er in de pan te hengelen valt. De auto wordt ergens in een elitewijk geparkeerd op een plek waar die lekker in de weg staat. Parkeernivelleren heet dat; iets teruggeven aan de minderverdieners, dus deze parkeerplek is voor mij! Dan gaan we eens aan de wandel en pakken wat stekken waar ik al tijden niets heb gevangen. Zo kom ik er ook achter dat als ik vandaag hier niets vang er ook niets meer zit! Na een goed uurtje werpen heb ik ook eigenlijk al het gevoel dat er niets meer zit, maar ik laat me niet zo gauw van mijn stuk brengen om dan daarna maar weer de buitenlandse visterroristen de schuld te geven dat ze alles hebben weggevangen. Na nog een goed half uur verder en een worp tegen een stenen brug begint bij de volgende worp de mooie goudkleurige Buster vreemd te doen, dus even controleren. En wat blijkt: barst in zijn koppie, weer een Buster naar de verdoemenis. "DUIZEND BOMMEN EN GRANATEN", op deze manier ben ik er gauw vanaf! Dan maar weer een nieuwe Buster aan de lijn knopen en verder vissen. Dan een kwartier later maar eens een verre worp in de lengterichting van het water. De Buster komt goed 30 meter verder stuiterend op het water tot stilstand en springt bijna gelijktijdig in volle vaart weer een halve meter boven het water uit met een mooie rakker van een snoek er aan vast. Dat zijn nog eens worpen: precies weten dat 30 meter verderop een snoek zit (geluk natuurlijk), dus er zit nog snoek of is het een verdwaalde!

Vlug even het meetlint er langs en 74 cm kan weer in de pan. We gaan nu vol goede moed weer verder, want met dit soort weer moet er natuurlijk nog wel een rakkertje te vangen zijn. Een mooie zijsloot wordt afgestruind, maar worp na worp levert geen snoek op die zin heeft in de Buster. Dan maar eens een mooie worp strak onder een overhangende boom. Met een mooie boog slinger ik de Buster midden in de overhangende kruin van de boom. "DUIZEND BOMEN EN OVERHANGENDE TAKKEN'', en dat terwijl ik pas nog in de Tweede Kamer een wet heb ingediend om die takkenzooi te snoeien. Na flink geruk en getrek aan de lijn is het pats lijn doormidden en de Buster plonst in het water en verdwijnt in het ruime sop. Dan maar even kijken of ik met de kunstaasredder de Buster uit het water kan harken. Ik gooi hem met een mooie boog richting de plek waar de Buster te water is geraakt en beland met de kunstaasredder ook in de boom. "DUIZEND BOMEN EN ROT TAKKEN". Nu had ik toch pas een wetsvoorstel bij de Tweede Kamer ingediend om die overhangende takkenzooi weg te snoeien, maar ja, je weet dat ze wat traag zijn. Dan maar weer rukken en trekken en pats; het draad van de kunstaasredder knapt. ''DUIZEND @#$*^%$#@$^*%#@&^%$## GRANATEN", nu weer de kunstaasredder naar de verdoemenis, en dat terwijl menig roofvisser beweert dat dit touw niet breekt! Gelukkig blijft het reddergedeelte van de kunstaasedder aan een takje hangen en zo kan ik ternauwernood het reddergedeeelte redden! Dan maar weer een nieuwe Buster er aan knopen, maar ik moet de gehele kunstaasbox door spitten om er nog één te vinden! Gelukkig is er aankomend weekend weer een visbeurs, en dan maar hopen dat ze nog wat Buster-koopjes hebben liggen. Hierna ben ik wel toe aan een korte rook- en drinkpauze, en een  colaatje is dan altijd handig om in de rugzak te hebben, alleen moet je dan niet je sigaretten in de auto laten liggen. Na deze pauze ga ik weer verder. Na een goede 45 minuten is het weer raak en dat maakt alles weer goed en zo kan er weer een kleine rakker van 59 cm worden bijgeschreven in het grote snoekenboek!

Dan ga ik retour naar de auto en tijdens de terugtocht pak ik nog een ander stukje mee, maar daar valt niets te vinden wat zwemt en graten heeft. We gaan maar weer richting huis het eten kan weer worden klaargezet, ik heb wel zin in een stevig hapje eten. Vandaag staat op het menu Tortilla de patatas met gemengde sla, avocado, kiwi uit eigen tuin, tomaat, een kaki en een vers bosuitje er door, en als vlees een lekkere lamsbout van de barbecue.

Na deze maaltijd kan ik er weer tegen en kan ik verder gaan met het uitzoeken van het kunstaas. Dit om te kijken of ik nog genoeg heb om mee te vissen. Waarschijnlijk moeten er wel weer wat aasjes worden aangekocht, want de voorraad begint nu toch een beetje te slinken. Je zou maar eens aan de waterkant aan komen en geen kunstaas meer hebben.

Ziezo, de boel hangt weer netjes en een beetje soort bij soort. Zo kunnen we weer gaan denken aan een nieuw avontuur en dat zal zo wel eens aankomende vrijdag kunnen zijn.

Nu volgt hier nog even het recept voor de lamsbout!
Koop een lamsbout van ruim 1 kilo met of zonder been. Koop je er één zonder been, dan heb je voor jezelf meer lamsbout. Koop je er een met been, dan heb je meer werk, maar dan heeft de hond een lekker stuk bot met lamsvlees.
Dan twee blikjes ansjovis in olijfolie, 6 grote tenen knoflook ,een bosje oregano, wat zeezout,  peper en olijfolie.
Snijd de uitgelekte ansjovis in stukjes en snijd ook de oregano fijn. Doe hetzelfde met de knoflook.
Daarna doe je alles in een vijzel en stamp het lekker fijn. Giet hier nog wat olijfolie bij en maak er een lekker papje van.
Dan pak je de ontbeende lamsbout en maak hier aan beide zijden wat inkepingen in.
Smeer dan de lamsbout lekker in aan beide zijden, en ook aan de binnenkant waar het bot gezeten heeft.
Pak nu nog wat touw om de lamsbout dicht te binden en klaar is kees.
Nu kan de lamsbout op de barbecue. Laat hem lekker gaar worden in anderhalf uur tijd in het midden van de barbecue, maar zorg er wel voor dat er in het midden tussen de briketten of houtskool een aluminium bakje is geplaatst. Dan het geheel regelmatig draaien en insmeren met olijfolie.
Bij de volgende verhalen probeer ik elke keer een recept te plaatsen; dit voor de stoere roofvisser.

Smakelijk eten!!!

Kom ik er bij het plaatsen van de foto's ook nog achter dat ik ze niet meer kan uploaden, dit omdat de gratis 1 GB verbruikt is. Nu is er een mogelijkheid om tegen betaling meer GB's te kopen:  2,49 dollar voor 25 GB per maand. Maar wat moet ik nou met 25 GB per maand, terwijl ik al twee jaar met 1  GB heb gedaan? Dan maar verder spitten in Google. Na een uurtje of drie ben ik er uit; als je je foto's verkleint naar 800 pixels is het weer gratis. Tja, zo zie je maar dat schrijvers van goede verhalen het echt niet zo gemakkelijk hebben. Je moet steeds bij de les blijven om je blog up to date te houden!

Op naar een volgend avontuur!!!

De thuishaven van Jos!!

Vandaag weer een dagje vissen met Jos, dit is de eerste keer sinds dat we naar Ierland zijn geweest.
Ik had al een paar keer beloofd om samen met Jos bij hem in de woonplaats een keer een snoekje te gaan haken. En zo gebeurde het ook. Het water bestaat uit een lange vaart met woonboten en rietkragen, daar moet zeker wel een snoekje te vangen zijn. Nadat we beide ruim anderhalf uur aan het werpen waren geweest was er echter nog geen snoek in de pan.
Langs de vaart woont een collega van Jos en daar hebben we even pauze gehouden; Jos een bakje koffie en ik een colaatje. Hierna maar weer verder richting de auto en de vaart aan de andere kant van de weg maar eens afwerpen.
Maar ook daar was geen snoek te vinden. Dan maar weer  naar een ander stuk, ook weer aan dezelfde vaart.
Onderweg bespreken we hoe we nog ergens een snoekje in de pan kunnen krijgen en onze gebeden worden gehoord, Jos weet onderweg zijn stekken wel en weet hier toch nog een snoek vast te leggen, dit voor het geval dat we helemaal niets zouden vangen.

Eerlijk is eerlijk: Jos heeft de eerste 250 cm!!!! Hiernanaar de volgende stek en ook hier werpen we flinke stukken af, maar helaas, de snoek blijft uit. Een stuk verder worden de kanten van de vaart iets ruiger en een enkel rietpluimpje staat er in het water.  Jos vraagt nog of er snoek in de pan komt en of ik er vertrouwen in heb. Ik geef aan dat ik in dit stukje wel vertrouwen heb en na twee worpen is het raak en komt er eindelijk echte snoek het water uit en deze 71 cm kan in de pan.

Op deze stek hebben we het nog een uurtje volgehouden en nog een lossr gehad,  toen maar weer retour auto. Tijdens de rit terugtocht is nog even een ander stukje aangedaan, maar hier was verder geen snoek meer te pakken. Ondanks dat er weinig snoek in de pan is gekomen was het toch een gezellig dagje vissen. Dit gaan we binnenkort nog wel een keer over doen, maar dan Kelly, Jos en ik, en dan met zijn drieën de polder in.

Op naar een volgend avontuur!!!

Samen met Kelly op ontdekkings tocht door de polder!

Vandaag volgens planning op ontdekkingstocht door de polder. Zoals in het verslag van gisteren al werd gemeld, moesten er nieuwe stekken gezocht worden, dus de boekjes van de hengelsportvereniging werden doorgespit. Daarna werd Google Earth bezocht en zo kon de informatie op de routeplanner gezet worden.
Daarna kon de zoektocht beginnen; broodjes in de tas, cola ook mee en de Kelly Kettle verdween in de achterbak. Zo kan de reis beginnen; voldoende proviand heb je nodig. Je zou maar eens verdwalen op zo'n ontdekkingstocht.
Columbus wist eeuwen geleden eigenlijk ook niet waar het schip zou kunnen stranden, scheurbuik en andere ziektes werden er toen opgelopen wegens een tekort aan proviand. Dat zou mij niet gebeuren.
Vandaar dat Kelly vandaag ook mee mocht, je moet tenslotte misschien wel slootwater koken om schoon water te krijgen! Na toch wel een lange rit en zeker wel 5 plaspauzes verder wordt dan de plaats van bestemming bereikt. De eerst twee van de vier broodjes waren al verorberd omdat mijn maag al behoorlijk begon te knorren! Maar wat ik van deze nieuwe visgronden verwachtte viel eigenlijk tegen omdat de informatie van de AUHV vrij matig was. Op die en die plaats en dan ergens op de landerijen van de boerderijen mag je vissen, maar welke boerderijen, tja dat wordt nu net niet aangegeven. En als je via die en die kant komt kun je aan de linkerkant vissen. Nu heeft de routeplanner mij zeker net de verkeerde kant op gestuurd, want bij mij liggen de boerderijen rechts en welk erf mag ik op? Kunnen ze dat van de AUHV niet eens beter aangeven! Voor hetzelfde geld zit ik fout en is het van een andere visvereniging. Nu vallen de stekken ook nog tegen; kleine stukken kun je afstruinen en dan moet je weer de auto in voor een volgende stek. Dit begint een ontdekkingstocht van lik me reet te worden. Ik heb de halve omgeving daar afgezocht, maar kan geen goede stek vinden.
Ik ging om 9.00 uur op pad en rond 12.00 had ik nog amper een hengel uit kunnen werpen. Dan wordt het hoog tijd om Kelly eens lekker warm te maken! Het vuur wordt opgestookt en Kelly met water en al kan warm worden gemaakt.

Kelly begint het al aardig warm te krijgen en zo kunnen we een lekker HOT bakkie soep naar binnen werken!

Tijdens het naar binnen slurpen van de soep kan ik mij nog even lekker warmen aan het onderste deel van Kelly die lekker HOT is! Na dit lekkere opwarmertje kan de tocht weer voortgezet worden, dieper en dieper de polder in, maar het zou lang duren voor ik iets zou vinden wat mij aanstond.
Na een goed plekje te hebben ontdekt kan ik dan eindelijk van start.

Tientalen worpen gaan het water over, maar geen graat die ook maar zin heeft in de Buste. Dan maar weer een ander stukje.

Ook op dit andere stuk blijf ik visloos achter. Dan houd ik het maar voor gezien. We zijn alweer dik anderhalf uur verder; de tijd begint te dringen. Er moet nu toch snoek in de pan komen, zonder snoek kan ik niet thuis komen. Dus er moet actie worden ondernomen om aan de nodige visjes te komen. We gaan maar weer naar wat bekende stukken, misschien dat daar wat te halen valt. Dus weer worden de nodige kilometers afgelegd en de tijd verstrijkt!
Dan is het: nieuwe stek nieuwe kansen en hopen maar ook dat het echt zo is.

Net als ik op deze nieuwe stek het hek over wil klimmen zie ik twee visser op een goede honderd meter van mij vandaan. Daar gaat de nieuwe stek met nieuwe kansen!  Maar ik ben niet zo gauw van slag en doe toch maar een paar worpen in een hoekje vol bagger. Dat zijn net van die stukken die onervaren vissers overslaan. Twee  worpen heb ik nodig en een mooie dikke rakker duikt op vol op de Buster: 75 cm. Dus toch: nieuwe stek nieuwe kansen. Ik zie de twee vissers mijn kant op kijken en hoor in de verte ook nog wat roepen. Wat ze roepen interesseert mij niet en ik kan het ook niet horen. Ik ga maar weer terug en kijken of er wat aan de andere kant te vangen is. Hier struin ik nog een kilometertje water af, maar geen snoek te bekennen. Hier moet ik nog even zeer snel handelen, want iets van huishoudelijke aard zit voor de deur en die wil er met alle geweld zeer snel uit en dat wordt haastig zoeken naar een plek om dit weg te werken, wat maar ternauwernood lukt! Dan op naar de volgende stek. Hier wordt de boel ook nog even flink uitgeworpen, maar het enige dat mij ten deel valt is een dikke losser. De volgende stek is een stuk dat ik regelmatig even bezoek. Je kunt er wel eens dezelfde snoeken tegenkomen die je al eens gevangen hebt, maar er kan ook nog wel eens een nieuw rakkertje liggen. Dit is de stek waar ik vorig jaar op 12 november een snoek van 92 cm heb gevangen, dit was nog samen met Jos. Die weet dit nog wel denk ik. Misschien haak ik die nog wel een keer, je weet het maar nooit. Een oude bekende tegenkomen is altijd wel leuk en zo'n oude bekende van een snoek met die lengte is helemaal leuk, want die is dan ook vast nog wel een stukje gegroeid. Na tientallen worpen geef ik het op en ik ga naar de overkant. Hier doe ik flink wat worpen en los twee toch wel leuke snoeken van formaat, maar hier blijft het ook bij. Dan nog maar eens een paar worpen verderop, maar ook hier tonen deze rakkers geen interesse. Dan toch nog maar een paar worpen waar die reus van 92 cm zou moeten liggen. Bij worp vier is het raak. Eerst denk ik nog dat ik een pluk waterplanten heb gevangen, maar er komt beweging en wat voor een beweging! Druk spartelende beweging; dit is snoek, dit is vis, de pan kan weer warm worden gemaakt. Na een toch wel leuk gevecht kan deze dikke rakker op de kant. Even meten en wat blijkt:  93 cm!! Dit gaat toch wel om dezelfde snoek met een groei van  toch wel eventjes 1 cm en dat één jaar en 4 dagen verder.

Dan heb ik zin in meer. Ik ben warm gemaakt en op dreef, misschien dat er nog wat snoek wakker kan worden geschud, je weet maar nooit! Nog maar eens wat worpen. Kon ik hier maar eens het weiland in, dan zou er zeker nog iets van een dikke dame kunnen liggen. Maar helaas, ik heb het al eens aan de boer gevraagd, maar nee was nee. Nog maar weer een worp. De Buster stuitert lekker over het water, net als echt wegspattende visjes en nog eens klapt er een rakker op de Buster. Druk vechtend naar vrijheid komt deze snoek ook in de pan: 65 cm.

Hierna vis ik nog wat Hotspots af, maar ik weet niets meer te vangen en we gaan weer richting huis. Onderweg pak ik nog een stukje mee en ook hier komt er nog een snoekje van 64 cm in de pan.
De reis wordt voortgezet. De volgende stek op de terugtocht wordt aangedaan, maar dit levert geen snoekjes op.
Een man die zijn hondje uitlaat maakt nog even een praatje en daar komt ter sprake dat er weer buitenlandse vistoeristen bezig zijn. Hij komt ze regelmatig tegen. Ik begon hier zelf niet over, maar de man is ze spuugzat. Zelf vist hij regelmatig en hij ergert zich hier mateloos aan.
Hij vertelt zelfs dat ze in de nacht met polyester bootjes de plassen op gaan met elektrische netten en de vis zo het water uit halen. Misschien een sterk verhaal, maar je zou het ook als waarheid kunnen zien. Het wordt echt eens tijd dat er iets aan wordt gedaan, nog even en er blijft geen snoek meer over als het zo doorgaat. Daarna gaat het gesprek richting de politiek. Na dit gezellige onderhoud met deze man is het weer tijd om naar huis te gaan. We gaan de goulash maar eens warm maken en dan een goed bord opscheppen.
Het was na deze moeizame ontdekkingstocht zonder ontdekkingen  toch een lekker dagje struinen!

Op naar een volgend avontuur!!

Ontdekkings tocht door een Polder!!!!!!!

Morgen weer een vrije dag en dan praten we over 16/11/2012 Onzen Here.
We moeten deze dag goed gaan benutten, we gaan op ontdekkingstocht, want er moet een nieuwe bron worden aangeboord om te kunnen snoeken. Misschien weer een stuk waar nog geen vistoeristen uit het buitenland bezig zijn geweest, al zal dat een bijna onmogelijke taak worden.
Bijna overal laten ze hun sporen na, dit in de vorm van leeggehengelde snoekstekken.
Maar we gaan het proberen; kijken of er nog een lekker dik rakkertje in de pan te krijgen is (lees in de pan niet zo dat ze echt in de pan verdwijnen).
Ik moet er de nodige kilometers voor afleggen, maar dan moet het ook wat op gaan leveren hoop ik! De weerberichten zijn niet echt gunstig, eigenlijk is het nu de gehele week al een beetje windstil, maar laten we er het beste van hopen. Misschien zijn de beste momenten van de week al geweest, maar een poging wagen is altijd goed. En mocht het echt niets zijn, dan proberen we het gewoon een andere keer nog eens! Ik heb gezien dat daar in de buurt een gigant van een mooie plas ligt, misschien eens wat om met de Bellyboat te water te gaan, maar dit moet ik eerst eens rustig gaan bekijken, we hebben morgen de gehele dag. Ik denk dat ik ook de Kelly Kettle maar eens meeneem, dan wordt het echt een ontdekkingsreis; lekker een bakkie thee zetten in de natuur en daarna een beker Chinese tomatensoep.

Je moet er toch wat voor over hebben om het gezellig te maken met dit koude weer!!
Gelukkig heb ik ook mijn rugzak terug, die stond al vanaf de trip naar Ierland bij Jos met allerlei goede kunstaasjes zoals de Buster en de Max. Wat moet Jos daar eigenlijk mee, hij kan er hooguit een flinke meter snoek mee vangen en daar hebben we niets aan. Dan moet ik weer een jaar aanhoren dat hij weer een meter snoek heeft gevangen. Dit mag hij aankomende zondag gaan proberen als ik er zelf bij ben, want dan gaan we eens kijken wat hij op zijn thuisfront kan presteren. Zie dit maar als een potje dart of poolbiljart. Ik ga zo snel nog even wat dingetjes in orde maken voor de vrijdag. Eens kijken wat voor materiaal ik mee ga nemen. Aasjes dus, zeker de Buster, want die heeft voorrang. Het is nog steeds de opzet om het seizoen daarmee uit te vissen. Maar mocht het de eerst uren met de Buster niets worden, dan moet er toch wat anders worden uitgeprobeerd, want we kunnen tenslotte niet visloos achterblijven op zo'n dag. Maar voor vandaag heb ik weer genoeg gepraat, morgen gaan we aan de slag. Een nieuwe dag is en blijft nieuwe kansen (dit is ook weer een oud Zeisters spreekwoord). Als mensen denken dat dit geen oud spreekwoord is en dat het niet uit Zeist komt, dan hebben ze het toch echt mis. Zoek het maar eens op zou ik zeggen!!
Nog even naar de goulash kijken die ik aan het maken ben. Die is bestemd voor morgenavond, zodat ik naar een lange dag hard werken in de natuur gelijk aan tafel kan en niet nog eerst een uur moet gaan koken.

Op naar de vrijdag 16/11 /2012  Onzen Here!!

Ze geven weer storm op!!

Aankomende vrijdag 02/11 2012 geven ze weer eens storm op en dat zijn goede zaken. Storm betekent onrust op het water, wegschietend speldaas dat bij het minste of gringste denkt dat ze achterna worden gezeten. Het kan mij niet hard genoeg gaan waaien. Aan de ene kant is het jammer, want de Bellyboat blijft zo wel aan de kant liggen en dat terwijl ik er nog wel een keer mee het water op moet. Maar struinen langs het water met storm heeft ook wel wat. Ik ga de spullen maar eens klaarmaken. Afgelopen dinsdag moest ik voor het werk er even op uit en kwam weer water tegen waarvan ik het bestaan eigenlijk al weer een beetje vergeten was. Het ligt wel een beetje tussen woonwijken en industriegebieden, maar dat mag de pret niet drukken. Ook zijn er wat stukken waar ik geen vergunning voor heb, maar dat zal geen problemen geven, want controleurs kom je toch niet zo gauw tegen met zulk soort weer. We gaan maar eens denken welk aas we gaan gebruiken; een Buster of zoiets moet het altijd wel doen.  Nog even de donderdag werken en dan de vrijdag vroeg op pad. Even proberen om voor de files uit het water te bereiken, zo kan ik er een mooie en lange dag van gaan maken. Mocht het dan bij die woonwijken en industriehoek niet werken, dan kan ik altijd de polder nog in en dan lekker met je snufferd vol in de wind en de regen staan. En ach, misschien geven ze ineens wel ander weer op, je weet het nooit met die Helga van Zeur, die verandert ook van dag tot dag met de voorspellingen. Het is en blijft een vrouw hè, altijd wisselvallig, net als het weer. Het zal wel bij een storm in een glas water blijven!

Zo en dan is het eindelijk vrijdag 02/11 2012. We gaan vandaag maar eens op stap. Blikjes cola zitten in de tas en twee nieuwe Busters in de doos. Het is iets later geworden dan ik eigenlijk wilde, maar af en toe moet je ook een uurtje uitslapen. Zo stap ik dan rond 9.00 uur in de auto. Brood neem ik niet mee, we gaan wel bij Mac Donalds langs om te eten; een paar Euroknallers gaan er altijd wel in.
De eerste stekken die ik aan doe vallen vies tegen, dit zou wel eens door het weer kunnen komen. De storm waarop ik gehoopt had is dus weer een storm in een glas water geworden, er staat wel iets wind, maar het is niet geworden waar ze het in het begin van de week nog over hadden. De eerste stekken leveren totaal geen enkele snoek op, en dit terwijl het leuke stukken zijn waar je toch echt wel een snoekje mag verwachten. Dan maar weer een ander stuk proberen, maar hier is het eigenlijk weer hetzelfde verhaal: geen graat, geen snoek, hopeloos. En dit terwijl ik zeker al dik anderhalf uur aan het werpen ben. Dan maar weer verkassen. De volgende stek ziet er veelbelovend uit, alleen op sommige stukken moeilijk of helemaal niet bereikbaar. Toch probeer ik het op zo'n stuk waar eigenlijk niet te werpen valt, tenzij je tot aan je knie in het water wilt gaan staan. Ik doe maar een poging van twee worpen en ga dan maar weer weg. Een onmogelijke operatie is het. Terwijl ik van dit stuk een meter of zes ben verwijderd hoor ik een klap op de plek waar ik de twee worpen heb gedaan, dus toch weer terug en nog eens proberen.
Maar het blijft een drama en na worp nummer vier kom ik nog vast te zitten ook en slechts met pijn en moeite krijg ik mijn Buster terug. Ik laat dit stuk maar verder links liggen en begin aan de stukken die beter bereikbaar zijn. Na een goed half uur geef ik het op. Ik ga maar weer richting de auto, weer geen snoek te vinden.
Tijdens de terugtocht besluit ik toch nog een poging te wagen op het stuk waar ik in het begin de klap op het water hoorde. Dan maar een natte broek. Voorzichtig ga ik rustig aftastend kijken tot hoever ik in het water kan staan en zo net met de hengel hoog boven het riet uit een paar worpen kan doen.
Het vist niet prettig, maar bij worp vier is het raak; eindelijk een vette bonk op de hengel.
Wild spartelend krijg ik de rakker naar de kant, nu nog het beestje te pakken krijgen. Het riet wordt aan de kant gedrukt en zo kan ik de rakker net bij de kieuw te pakken krijgen. Vlug even op de foto en meten: 81 cm kan in de pan en ik ben een natte broekspijp rijker.

Eindelijk weer eens een dikke rakkerd op de kant. Het werd wel weer eens tijd; ruim twee uur buffelen voor één snoek, maar dan heb je ook wat. We gaan weer eens verder. Ik parkeer de auto nu eens op het terrein van een Mac Donalds. Eerst even de omringende stukken afstruinen, dan kan ik daarna mooi even een paar Euroknallers naar binnen jassen. Ook hier weer na duizend en één worpen geen snoek te vinden. Eerst een hapje eten en dan weer op naar een nieuwe stek, de tijd begint te dringen. Een ochtend vissen en dan 1 snoek is niet genoeg. De volgende stek dan maar weer, hier zijn ze net weer met werkzaamheden bezig, dan maar de andere kant op, het slechte stuk zullen we maar zeggen.
Na een goed half uur mag snoek nummer twee op de kant; 65 cm.

Dan gaan we maar weer een stukje verder, maar uiteindelijk levert dit stuk geen snoek meer op, en zo gaan we weer naar de volgende stek. Op de volgende stek krijg ik na een kwartier de eerste losser, maar een stuk verder komt er eindelijk weer een snoek op de kant; 53 cm. Aan de overkant wordt er geroepen: "Grote fish, grote fish." Ik weet niet welke nationaliteit de man heeft, maar deze snoek zal het hier wel niet lang maken.
Dan maar weer terug om een ander hoekje te pakken. Er moet toch wel iets meer te halen zijn vandaag.

Het andere hoekje levert eindelijk weer een rakkertje op van 61 cm. Deze is niet voor de eerst keer gevangen, want de bekflap is aardig beschadigd en ook de bek heeft wat gaten.

Voor de rest blijft het hier stil en ik ga maar weer eens verkassen, op naar een volgende stek. Dat is er één waar ik een tijdje terug nog een mooie dikkerd verspeelde. Eens kijken of hij er vandaag wel uit wil.
Op deze stek doe ik verschillende worpen, maar geen dikke rakkerd te bekennen. Dan maar weer een stukje doorschuiven. Weer wat worpen en weer niets, dan weer iets doo schuiven en weer een paar worpen. Nu klapt er eindelijk weer iets van grote snoek over de Buster heen, het zal toch niet weer gebeuren dat deze dikkerd die nu op een totaal andere stek ligt zich niet meer laat zien hé!
Dat zal mij zeker weer overkomen! Nog maar een worp, geen reactie. Dan nog een worp en eindelijk; bammes, vol op de Buster. Als een gek gaat deze dikke rakker tekeer, het wordt nog een klusje om hem aan de kant te krijgen. Ik sta net verkeerd en het is te hoog om de snoek bij de kieuwgreep te pakken. Dus even een lager gelegen stuk zoeken en dit terwijl de rakker aan één haak bungelt. Dit zijn altijd weer van die momenten dat je ze kan verspelen. Uiteindelijk komt alles toch nog voor de bakker en kan de rakker van 85 cm in de pan.

Na het terugzetten van deze rakker doe ik nog maar eens een paar worpen en snoek nummer twee duikt vol over de Buster heen. Dus nog maar een paar worpen, maar geen reactie meer.
We schuiven maar weer door en een goede tweehonderd meter verder duikt er weer een snoek over de Buster, maar ook nu volgt er na de volgende worpen geen reactie meer. Ik struin nog een paar honderd meter verder, maar er is geen snoek meer te vinden. Dan maar weer terug naar de gemiste kansen. Even kijken of ze er alsnog uit willen, maar er is geen beweging meer in te krijgen. Tijdens de terugtocht heb ik het gevoel dat ik last heb van een natte broek. Het zal toch niet zo zijn dat ik of in mijn broek heb gescheten, of ongemerkt incontinent aan het worden ben. Ik moet toch eens voelen wat het is. En inderdaad; mijn achterwerk is vochtig aan het worden, maar regenen doet het ook niet.
Het kan dan nog maar één ding zijn en dat is een drama als dat zo is. Vlug doe ik de rugzak af en rits hem open. En ja hoor; de onthaaktang is dwars door mijn laatste blikje cola heen geprikt.
Vlug haal ik het blikje inclusief tang uit de tas, de tang uit het blikje en maak dat snel open. Maar dat snelle openmaken kost gelijk nog een paar slokken cola, zodat ik achteraf er nog net drie slokjes uit kan halen; zonde, zonde, zonde. Hierna maar weer naar huis om een hapje eten te maken. Het was eigenlijk de bedoeling om weer eens een keer goulash te maken, maar dat wordt veranderd in witlof. Dit doe ik om de kinders thuis eens te pesten. Het was eindelijk weer eens een dagje met snoek van formaat. Het was wel meters maken, maar dan heb je ook weer eens wat.

Op naar een volgend avontuur en hopen dat ze dan de weersvoorspeling weer eens goed hebben!!